26 Ιανουαρίου 2013

Ένα βιβλίο παρακαλώ...

Ο ερχομός του πρώτου μου παιδιού, του Πέτρου, εκτός από μια ανακατάταξη στο σπίτι μας και γενικώς την ως τότε ''ήρεμη'' ζωή μας, αποτέλεσε και έναυσμα για περισσότερες δημιουργίες. Όλες με μοναδικό κριτή έναν: τον αμείλικτο Πετρούκι. 
Από τα πρώτα μικροπραγματάκια που του έφτιαξα ήταν αυτό το βιβλίο αφής με ότι υλικά είχα πρόχειρα στο σπίτι (χοντρό χαρτόνι, αλουμινόχαρτο, γκοφρέ χαρτί, τσόχα κ.α). 

Το μπλοκάκι το αγόρασα έτοιμο και το έντυσα εξωτερικά και εσωτερικά. Τα φύλλα του κολλήθηκαν ανά δύο, κόβοντας ένα μικρό τετράγωνο παράθυρο από το πρώτο για να μπορεί ο μικρός μας να πιάνει το υλικό.











Η αλήθεια είναι ότι το βιβλιαράκι του το έπαιξε πάρα πολύ, προς μεγάλη μου ικανοποίηση, πράγμα που φαίνεται και από την τωρινή του κατάσταση. Ειδικά τη σελίδα με το τραχύ και το φουσκωτό...πάρτυ! Φυσικά έσκασε όλα τα φουσκωτά, μόλις συνειδητοποίησε πώς γίνεται...
Χαλάλι του! Εύκολα, σχετικά γρήγορα, αν έχεις μαζέψει όλα σου τα υλικά, και πάνω από όλα εντελώς προσωπικό. Χάλασε; Φτιάχνεις άλλο...
Αυτό δηλαδή που πρόκειται να κάνω τις επόμενες ημέρες για το τέταρτο μέλος μας, τη μικρή μας αδερφή...

21 Δεκεμβρίου 2012

Αρχή του παραμυθιού...καλησπέρα σας!

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου όλο με κάτι καταπιανόμουν. Από μικρή ''έπλεκα'' μπλούζες για τις κούκλες μου, ''ύφαινα'' σε μικρούς ξύλινους αργαλειούς, ''κεντούσα'' καλημέρες, μαγείρευα, ζωγράφιζα αφηρημένα σχέδια, γιατί καλλιτεχνικό χέρι όπως ο μπαμπάς δυστυχώς δε διαθέτω, έκοβα, κολλούσα, στόλιζα...


via flyandgeko



 Όταν ανακάλυψα το ίντερνετ μπήκα στη χώρα των θαυμάτων! Έμαθα όρους όπως το crafting, DIY (Do It Yourself) και είδα ότι εκτός από την κολλητή-κουμπάρα που πάντα μοιραζόμασταν το ίδιο πάθος, υπήρχαν και άλλοι παρανοϊκοί. Υπήρξε εποχή που κυριολεκτικά έβλεπα στον ύπνο μου τη Martha Stewart (γκουρού του crafting)! Κάποιοι μάλιστα είχαν φτάσει σε επίπεδα αυτοδιαχείρησης που ποτέ δεν είχα φανταστεί! Παράδεισος...και πολλά καμμένα εγκεφαλικά κύτταρα από τις αμέτρητες ιδέες που ανακαλύπτω, φαντάζομαι, συνδυάζω, οργανώνω και ξανα-οργανώνω στο μυαλό μου, στους φακέλους του υπολογιστή μου (και του άντρα μου), bookmarks, σύνδεσμοι επί συνδέσμων και....και...και... 
via kidcrafter


Θυμάμαι πάντα τον άντρα μου να λέει: ''Κάνε κάτι με αυτό, αφού τόσο σου αρέσει και σε εκφράζει" αλλά πάντα μου αρκούσε να βρίσκω και να μοιράζομαι με φίλους. Έως τώρα... 
Όρτσα τα πανιά λοιπόν!