Ως παιδί έπαιρνα πολλή χαρά κάθε φορά που κάποιος συμμαθητής/τρια μου έδινε πρόσκληση για πάρτυ. Μάλιστα τις μάζευα σε όλο το Δημοτικό, όπως και κάθε τι άλλωστε. Στο δικό μου παιδί έφτιαχνα προσκλήσεις για τους φίλους του από τα πρώτα του κιόλας γενέθλια και όλοι με πείραζαν, αλλά εγώ εκεί...
Στα πρώτα του γενέθλια έφτιαξα κάτι απλό από τσόχα, σαν πορτοφολάκι, που ανοίγοντάς το έβλεπες την πρόσκληση.
via happinessisblog |
Στα 2α του γενέθλια ήθελα να φτιάξω αυτό αλλά στο εξειδικευμένο κατάστημα μπαλονιών που πήγα με ενημέρωσαν ότι δεν γεμίζουν τόσο μικρά μπαλόνια.
Πανικόβλητη, καθώς σε 3 μέρες ήταν το πάρτυ σκέφτηκα και βρήκα κάτι απλό, γρήγορο, χρηστικό και όμορφο νομίζω. Έγραψα CD με παιδικά τραγουδάκια, τα έβαλα σε πολύχρωμες θηκούλες, μπαλονάκια για γαρνιτούρα και η πρόσκληση τυλιγμένη ως πάπυρος.
Στα 3α του γενέθλια είχαμε πια αρχίσει το σχολείο οπότε το θέμα ήταν οι κουκουβάγιες ελπίζοντας να μας χαρίσει (σε μικρούς αλλά κυρίως σε μεγάλους) λίγη από τη σοφία της. Φτιάχτηκαν από 2 κομμάτια τσόχας που ράφτηκαν με blanket stitch (how to blanket stitch) και μέσα εκεί μπήκε η πρόσκληση η οποία αποκαλύπτονταν τραβώντας το κορδελάκι. Εύκολες και σχετικά γρήγορες.
Στα 4α γενέθλια μας είχαμε και την αδερφούλα μας που με απασχολούσε αρκετά κατά τη διάρκεια της ημέρας και έτσι δυστυχώς προσκλησούλα δεν κάναμε ( ακόμα το μετανοιώνω). Του χρόνου όμως...θα επανορθώσω, το υπόσχομαι Πετρίκο!
Την ιδεα με τα μπαλονάκια την ειχα δει , οντως είναι πολυ ωραία, θα μπορούσες να αγοράσεις φιάλη και να φουσκώσεις τα μπαλονάκια απλά τα φουσκώνεις λίγο πριν δώσεις την πρόσκληση για να μην ξεφουσκώσουν :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα πάει σε ένα φίλο στο τμήμα Χημείας και είχα δοκιμάσει με ήλιο, αλλά δεν τα είχαμε καταφέρει...
Διαγραφή