Το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί!

Αποστολή: Τριπλό πάρτυ γενεθλίων σε 3 μέρες

Πρόβλημα: Διαμονή στο εξοχικό, μακριά από την πόλη και τα καταστήματά της. Δωράκια;

Λύση: Ηandmade Charlotte 

Την ιδέα την είχα λατρέψει με την πρώτη ματιά. Τα υλικά υπήρχαν στο εξοχικό οπότε...έκλεισε! 

Δωράκι 1 - Αυγοθήκες
Δωράκι 2 - Βάζο με λουλούδια
Δωράκι 3 - Ονειροπαγίδα (είπαμε...νέο κόλλημα!)

Οι αυγοθήκες ήταν γελοίες, αν και χρειάζεται μια μικρή προσοχή στην πυκνότητα του τσιμέντου ώστε να μην είναι ούτε πολύ πηχτό γιατί θα σκάσει εύκολα, ούτε αραιό γιατί τα αυγουλάκια θα ''βουλιάξουν''. Όταν στέγνωσε το τσιμέντο και ξεκαλούπωσα, τις έτριψα λίγο με γυαλόχαρτο για να μαλακώσω τις ακμές και τις έβαψα και εσωτερικά και μια εξωτερική πλευρά για μια πιο pop πινελιά.

 Το βάζο πήρε λίγο περισσότερο χρόνο. Χρειάστηκαν δύο μπουκάλια διαφορετικού μεγέθους, τα έκοψα στο επιθυμητό ύψος και γέμισα το μεγάλο με τσιμέντο. Προσοχή! το μεγάλο μπουκάλι το γεμίζω με τσιμέντο ~5cm χαμηλότερα από το τελικό ύψος του βάζου γιατί βουλιάζοντας το μικρότερο μπουκάλι μέσα στο τσιμέντο η στάθμη του θα ανέβει. Επίσης αν η λάσπη του τσιμέντου βγει αραιή, το μπουκάλι δε θα βυθίζεται μέσα στο τσιμέντο και θα κάνει πολύ ρηχή τρύπα για τα λουλουδάκια μας. Η λάσπη να είναι πηχτή και το μικρό μπουκάλι να στερεωθεί ίσια και σε ικανοποιητικό βάθος. Πάλι τρίψιμο με γυαλόχαρτο μετά το στέγνωμα και πέρασμα με πλαστικό χρώμα. Μικρές χρωματιστές πινελιές και έτοιμο το βαζάκι...

Τα αληθινά λουλούδια δε μου αρέσει να τα στολίζω σε βάζα, τα προτιμώ στον κήπο. Έτσι το βάζο φιλοξενεί υφασμάτινα λουλουδάκια από την Ανήσυχή Βελόνα (εν καιρώ!)...

Κόσμος κι Όνειρο είναι ένα!

Τα έθιμα, η σοφία και οι παραδόσεις των ιθαγενών Ινδιάνων με γοήτευε πάντα. Τους σέβομαι όπως σέβονται κι αυτοί κάθε τι γύρω τους, ζωντανό ή όχι. Έτσι λοιπόν ξαφνικά μέσα στο καλοκαιράκι μια νέα αγάπη ξεπήδησε! Η δημιουργία ονειροπαγίδων. Εδώ και αρκετό καιρό ψάχνω τρόπους να αξιοποιήσω και να βγάλω από τα μπαούλα την ''προίκα'' που χρόνια μου ετοίμαζε η χρυσοχέρα μητέρα μου και κοιτώντας μια στοίβα σεμεδάκια μου ήρθε....
Ονειροπαγίδα με σεμεδάκια δεν είχαν οι Απάτσι, θα φτιάξω τη δική μου Κρητική Ονειροπαγίδα! Βγήκα στη γύρα λοιπόν για κλήματα, τη βάση δηλαδή της ονειροπαγίδας, έφτιαξα το στεφανάκι μου και στερέωσα με νήμα το σεμεδάκι. Κρέμασα και ότι ρετάλι είχα από τα μαθήματα με την Ανήσυχη Βελόνα-Λήδα (θα αποτελέσει ξεχωριστό κεφάλαιο στο εγγύς μέλλον) που μου απέπνεαν ρομαντική διάθεση (λόγω της ''δαντέλας'')...et voila! Έτοιμο σε ένα τεταρτάκι ΜΟΝΟ και με υλικά που όλες λίγο πολύ έχουμε. Η συγκεκριμένη βρήκε γρήγορα σπίτι για φιλοξενία αφού τις ημέρες εκείνες είχε γενέθλια μια φίλη. 

Μετά την επιτυχημένη πρώτη προσπάθεια φυσικά κόλλησα και έφτιαξα κι άλλες που στηρίχθηκαν ωστόσο στην υφαντική. Στερεώνεις στο στεφανάκι σου νήματα (νήματα βάσης) έως ότου δημιουργηθεί ένα οκτάεδρο και ξεκινάς την ύφανση, περνώντας μια πάνω και μια κάτω εναλλάξ από τα νήματα βάσης. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλά sites με περισσότερες λεπτομέρειες, αν και η τεχνική είναι πανεύκολη.

 Όσο πιο χοντρή η κλωστή, τόσο πιο γρήγορα γεμίζει η ονειροπαγίδα και τόσο πιο γεμάτη γίνεται. Άλλα υλικά για πειραματισμούς: κηροκλωστές, κορδόνια, λάστιχα, λεπτά σύρματα, κομμάτια υφάσματος που έχει ξεμείνει και ότι άλλο μπορεί να υφανθεί...
Όνειρα γλυκά και ήρεμα λοιπόν...

Σσσσσσσσςςςς!